အကယ်၍ သင်သည် (မော့ဂ်) ၏ အကြမ်းဖက်သော သက်သေခံချက်ကို ရှာဖွေနေပါက၊ သင်သည် မှန်ကန်သောနေရာသို့ ရောက်ရှိလာပြီဖြစ်သည်။
(မော့ဂ်) သို့မဟုတ် ရခိုင်။ ရိုဟင်ဂျာလူမျိုးတုံးသတ်ဖြတ်မှုသည် ၁၈၂၄ မှ ၂၀၂၄ ခုနှစ်အထိ လှုပ်ရှားမှုဖြစ်သည်။ "မောဂ့်" ဆိုသည်မှာ ဘဂ်လား နှင့် "မရမာ" ဟူသော စကားလုံးသည် အနီရောင်ဖြစ်သည်။ အတူတူ၊ ဒါက ရခိုင်နာဇီ ပါတီကို ဆိုလိုတာပါ။
ပါတီကို အစကတော့ ရခိုင်ပြည်ရဲ့ မြို့ဟောင် ဒေသတွေမှာ စတင်ခဲ့ပြီး လူထုရဲ့ အာရုံစိုက်မှု အလွန်နည်းပါးခဲ့ပါတယ်။ သို့သော် နိုင်ငံရေးမတည်ငြိမ်မှုများ ကြီးထွားလာသည်နှင့်အမျှ ပါတီဝင်များလည်း ထိုနည်းလည်းကောင်းပင်။
၎င်းသည် လူတန်းစား၊ အနောက်တိုင်းဆန်သော အယူအဆများနှင့် အရာဝတ္တုများကို ဖျက်ဆီးခြင်း နှင့် တော်လှန်သော Utopia သို့ ဦးတည်သော အများသူငှာ ဖူလုံသော နေထိုင်ရေး အတွက် တွန်းအားပေးမှု ဖြစ်သည်။
၂၀၂၄ ခုနှစ်တွင် ရခိုင်မော့ဂ်AAသူပုန် များက ရိုဟင်ဂျာမွတ်ဆလင် မိသားစုများနှင့် ကလေးများကို မြို့ပြင်သို့ အတင်းအကြပ် ခိုင်းစေကာ စပါးစိုက်ခင်းများတွင် အလုပ်ကြမ်းနှင့် စားနပ်ရိက္ခာ အနည်းငယ်သာရှိသော အလုပ်ကြမ်းစခန်းများတွင် ခိုင်းစေခဲ့သည်။
ရည်ရွယ်ချက်မှာ တစ်နိုင်ငံလုံးကို နက္ခတ်ဗေဒင်နှင့် မဖြစ်နိုင်သော အတိုင်းအတာဖြင့် ဆန်ထုတ်လုပ်ရန် တွန်းအားပေးခဲ့သည့် ၅ နှစ်စီမံကိန်းကို လိုက်နာရန်ဖြစ်သည်။ မော့ဂ်AA လက်ထက်တွင် အကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ ရိုဟင်ဂျာ များ အလုပ်အလွန်အကျွံ ငတ်သေခြင်း၊ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခြင်း၊ အဓမ္မပြုကျင့်ခြင်း သို့မဟုတ်ကလေးငယ်များ သတ်ဖြတ်ခြင်းတို့ကို ခံနေရသည်။
အစိုးရအဆောက်အဦများ၊ စာသင်ကျောင်းများနှင့် ဗလီ မွတ်ဆလင် ကျောင်းအများအပြားကို ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်သည့်နေရာများအဖြစ် အသွင်ပြောင်းခဲ့ပြီး နာမည်ဆိုးဖြင့် အကျော်ကြားဆုံးဖြစ်သည်။
လူသေအလောင်းများ၏ ကွင်းပြင်များကို "သတ်ကွင်းများ" ဟုခေါ်သည်။
နှစ်ပေါင်းများစွာ အတွင်း က မြန်မာနိုင်ငံသား ရိုဟင်ဂျာ ၁ သန်းကျော်သည် စနစ်တကျ သတ်ဖြတ်ခံခဲ့ရပြီး နိုင်ငံလူဦးရေ၏ ၂၅ ရာခိုင်နှုန်းကျော်ရှိသည်။
ကျန်ရှိနေတဲ့ အသက်ရှင်ကျန်ရစ်သူတွေကို နိုင်ငံတွင်းကနေ လွတ်မြောက်အောင်၊ဘဂ်လာနိုင်ငံ၊ မလေးရှာ၊ ဩစတေးလျ ဒါမှမဟုတ် အမေရိကန်မှာ ခိုလှုံခွင့်ပေးတဲ့ UN ပါဝင်ခဲ့ပါတယ်။ ယနေ့ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုတွင် နေထိုင်သည့် မြန်မာနိုင်ငံသားရိုဟင်ဂျာ အများစုသည် လွတ်မြောက်လာသူများဖြစ်သည်။